|
MIRE SE ERDHET NE LINKUN:tregime
-Te nderuar vizitore,ketu ju ofrojm tregime te bukura qe duke lexuar
te kaloni castet me te bukura te vizites se faqes sone.Shpresojme se do te
ngeleni te kenaqur dhe do te na vizitoni perseri ne ket link,duke shpresuar
ne materijale te reja e te begatshme .Ngeleni te pershendetur.
WEBMASTERI:deni001
------------------------------------------------------
S' TE HARROJ
DY TRI PIKA CASTI DHE MBETE NE JETEN TIME
QE ATEHER NDIHEM E SHQETESUAR E DEFERMUAR NE MENDIME
DUKE MOS DITUR C'SHPJEGIM TI JAPE JETES TIME !!!
E KOHA KALON E VUAJTJET S'ME SHEROHEN
ME KANE MBETUR VETEM DY PIKA LOTI,VETEM
VETEM JETA PLOT AVANTURA E UNE QAJE PER TY QE MOTI
SIKUR TI TME BEJE TORTURA?????????????????
TI ME JE ME SHUME SE NJE BOTE ME LULE
ME SHUME SE BOTA QE ME NEVOJITET
EDHE SHPESH KAME DEGJUAR E ME KANE THEN SHUME
SHUME FJALE TE TEPERTA PER TY POR SI THUA
A DO T I PRANOJ SI TE VERTETA ATO POSHTERSI ,JO JO
JO KURRE, DUKE NDJERE DASHURIN QE ME VLON NE GJI QE PERPIQEM TA SHUAJ ME VARGJET QE SHKRUAJ PER TY......
POR KAM BERE DHE C'DO SAKRIFICE QE TE LARGOJ NGA FOLEJA IME
POR TI JE NJE ZOGE QE ME KENAQ ME ATO CICERIME E S'ME LE TE TE SHTEGTOJ PREJ CERDHES SIME ......
NUK GJE DOT TORTURIMIN E VEHTES,DASHURINE
DASHURINE QE ME NDIZET PER TY
TE LLOGARIS ME GJITHCKA NE JET POR MBAS SHUME LODHJESH
NDJEJ MUNGESEN TENDE, NEVOJEN QE KAM PER TY,
POR TY DIKU STREHOESH ATJE KU S'TE SHOHE DOT JE I FSHEHUR
SI NJE LULE BORE QE DEL NJE HERE NE MOT, POR UNE TE NDJEJ MOJ LULE
SE DIKU KE CELUR SOT, ME VJEN KEQ QE STE MARRE ERE DOT, POR TE UJIS ENDRRAVE ME SHUME PIKA LOTE EDHE PSE DASHURIA JUAJ S'ME HARMONIZOI DOT EDHE PAS SHUME KOHESH PO TE THEM SE
S'TE H A RR O J ?????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?!
FLLANZA DOKO-FIOLLA
struge
--------------------------------------------------------- TĖ DASHURĖS
E dashur, gjithmonė kamė menduar se ėshtė lehtė tė shkruash njė letėr dashurije por jo nuk qenka ashtu , Gjithėashtu kam menduar se atė ēka e ndjen edhe duhet ta shprehėsh, por jo nuk qenka vėshtirė, qenka barrė e rėndė. Thuhet se dashurija ėshtė ndjenja mė e pastėr e njeriut, ndenja mė fisnike qė ka njeriu. Edhe unė besoj njė gjė tė tillė dashurija e ndrit mendjen e njeriut e bėn karakterin e tij te fortė dhe se plotson kuptimin e fjalės jetė .
Sa mė shumė dija aq mė shumė tė doja, dhe rruga e dashurisė drejt teje I ngjau njė kėthimi tė Odiseut nga lufta e lionit.
Tė gjitha ankthet peripecitė vuajtjet nuk qenė asgjė nė atė rrugė tė gjatė. Rrugėtimin e dashurisė ti vetė e frymove i dhe vullnet shpresė, asnjėherė nuk pushove tė jeshė e dashur pėr mua, dhe sot kur jeta frymon pothuajse lirisht edhe dashurija ime duhet tė jetė e tillė e lirė si vetė jeta , njeriu e shijon jetėn nė kuptimin e plotė pa dashuri nuk ka!
Dashuria ime pėr ty ėshtė e pastėr pa krahasime , epitete a personifikime . Tė kamė thėnė tė dua vetėm kėshtu si je dhe tė mė duash kėshtu si jamė .
E di qė dashurija nuk merr gjithmon pergjigjen dashuri, ne vend tė kėsaj ti mė dhe pėrgjigje tjetėr qė quhet respekt , dhe meritoja respektin tėnd siē e pate dashurinė time tė pastėr .
Njė shkrimtar thotė se hapi drejt dashurise ėshtė respekti ,e unė tė respektova gjithnjė tė dashurova gjithnjė. Pėrveē respektit dashurija ime kerkon dashurinė tėnde nuk jemi larg kėtij hapi tė pėrbashkėt, nga ti unė kėrkoj dashurinė tėnde .
Ti mė the mos mė duaj mė ,mos mė dashuro, sikur kishe frikė nga dashurija, mė the gjeje njė tjetėr e unė tė kamė gjetur ty dhe pa ty sjetoj dot.
Lulzim Limani
Kėrēovė
----------------------------------------------------
NJE VAJZ
Opera e Oborit, ne qytetin perandorak te Vjenes, galeria e katert, nje vend nga ata qe kushtojne dyzet grosh por qe me ishte dhene gratis nga shefi I duartrokitesve. Fausti I Gunoit dhe zorret qe me kercisnin. Por c rendesi ka kjo, kur je vetem tetembedhjete vjec e gjysme! Prane meje rrinte nje vajze. Shikimi im I shpeshte qe I hidhja rreshqitas, megjithese ishte erresire,mundi te vinte re nje fytyre te hijshme dhe te embel, floke te verdhe te mbyllur. Para fillimit te aktit te dyte ne nisem te flisnim me njeri -tjetrin. Nje ze I ngrohte. Lumtluria erdhi,me ne fund! Kur je kaq I ri, gjithmone thua : me ne fund, sepse s te d el koha. (Kurse ne te vertete,gjithe ajo kohe rri e pret kot). Fqinja ime me Akti zhvillohej ne kopsht: Te dashuroj, e ytja jam, dot s te harroj? Une hap pellemben e dores sime, te se djathtes,dhe vertet, ne menyre te pavetedijshme, e afroj pak drejt saj?dhe ajo, pa me veshtruar,ve doren e saj te majte, ate te zemres,heshturazi ne timen. Un s guxoj qe ta shterngoj kete dore te vogel e te dredhur?e mbaj me kujdes pasi nje zokth te gjore, e mbaj per nje kohe te gjate, shume te gjate -derisa mbaron akt Pushimi I madh. Me kot I lutem, qe te dalim pak e te shetisim. Un filloj e behem kembengules. Ajo me falenderon me nje shikim te frikesuar, qe s po mundem ta kuptoj,dhe nuk leviz nga vendi. Une s I ndahem, kam deshire te madhe t ia mbush mendjen per nje piknik neser, pasneser, shpejt, sa me shpejt? kam shume qejf te bredh me te ne pyllin e Vjenes, permbi ne det te te tere gjethesh te verdha, sepse eshte vjeshte dhe, ne ke Sa bukur do te ishte? Nuk besoj , qe ju do te shkonit me mua?, me pergjigjet ajo dhe un prape s po mund ta marr vesh. I pergjerohem, I betohem,harroj cdo kufi. Pst!Pst!Qetesi! hungerojne nga te gjitha anet.(Kane te drejte!Por, o Perendi ! Une jam vetem tetembedhjet vjec e gjysme!) O kor engjesh,tufe qiellore, per jete-stine?-Bie sipari.Une plotesoj detyren time si duartrokites I Operes se Oborrit, pastaj ngrihem.Ajo qendron ulur. Eshte me mire qe te ngriheni? Shkoni ju, une me siguri nuk do te dal me ju, me siguri qe jo, me pergjerohet ajo. Une ia rrembej nga dora marken e garderobes.Fitore kam nje peng! Sulem dhe marr mantelin e saj, pastaj kthehem dhe, me mantel ne dore ia mberthej syte deres.Pres. Dhe ja, me ne fund?nje vajze e cale me afrohet, duke zvarritur hapat. Me lejon qe t ia mbaj mantelin. Shum faleminderit, -thote ajo me ze te te vrazhde dhe me veshtrim te perhumbur diku ne zbrazetire. Une s arrij ta fsheh dot tmerrin tim, belbezoj dicka si Mirupafshim!? ?.Pothuajse se nje jete njeriu ka kaluar qe nga ajo mbremje.Qe atehere shume dolli jane ngritur per mua:Pije te embla, te tharta, te hidhura?Por prapseprape ky cerek-shekulli nuk ishte aq I embel, aq I tharte dhe aq I hidhur sa duhej, saqe te bente qe un ta harroja, se atehere arriti te shuhej e gjithe dashuria dhe I gjithe mrekullimi, vetem e vetem sepe?njera kembe ishte me shkurter se tjetra. Ate krijese te mjere un e kerkova gjate gjithe ketyre viteve, sic mund te kerkoj driten nje I denuar me erresire te perjetshme ?.e kerkova me sy te e me zemer. Por kurre nuk e takova. Kam bredhur dhe kam pare nje pjese te mire te lemshit tone tere plage,shum gjera te jetuara I harrova ne menyre mosmirenjohese,disa edhe I ruajta me kujdes.Por kurren e kurres une s do ta harroj ate, calamanen e gjore, e cila ndejti prane meje atje ne galerine e katert dhe qe s desh te ngrihej me asnje menyre, vetem e vetem per te fshehur te meten e saj nga nje veshtrim, I cili e ledhatonte. Sot, pas njezet e pese vjetesh, une I them asaj: Me falni!- dhe ia puth duart si fajtor.
(Tregimi I pabotuar I Aleksander Moisiut eshte zbuluar ne Vlore, 1999)
e zgjodhi: Servet Demiri
IKE E PASTAJ U BERE NUSE
Ike ne pranveren e nentembedhjete e bure nuse ne amfiteate mbeti karika e
zbrazet mbeten vargjet e pa thena qe dikur I pata
thurur per ty ,ti ike ne ate pranvere te bukur plot lule e ere bari ,ike
ne stinen me te bukur qe ka natyra ,ike ne kohen me te mire qe njehe I riu .
Ike dhe me vete more cdo kujtim te lumtur cdo gje te bukur qe
kishim bere te dy .Sa here qe kame qene me ty jame ndjere I lumtur , me
fat saqe mendoja se jame njeriu me I lumtur ne bote ,por jo nuke
ndodhi ajo qe mendoja ndodhi dicka e pa pritur dicka me e eret se
nata e ajo isht ndarja ,ndarja jone e pa haruar .Thone njerezit se
jeta ka ndarje por nuk e nuk e kame ditur se edhe kjo esht nje
ndarje si ajo
jete.I cili gadi cdo dite ne vete mere dhe leshon udhetar te tije
,dashe e pa dashe ato I mere dhe I leshon.Ndane gezime dhe hidheriime ne
cdo udhetare te tij sa qe ndonjehere ua prish edhe endrat e
shumta.Ashtu edhe mua me prishi endren me mori qezimin e jetes dhe
me dhuroi dhimbje dhe gjemba ne shpirt.Ti ike mi prishe te githa
endrat qe kisht thurur per ty gjate neteve te gjata dhe te pagjumta ,
ike vetem e vetem te beh Ike e pastaaj u bere nuse ike
I le te gjitha qe premtove dhe kerkove vetem e vete te behesh nuse .
SHKRUAJTI SERVET DEMIRI
Mare nga novela Kater stinet:NAIM FRASHRI
Cfare shije ndjente valle vasha duke e shoqeruar djaloshin dhe duke
ndjenjur me te.
Te verteten e kesaj vetem femrat mund ta thone Ky shoqerim ishte nje
shije e fshehte e perzier me brenge e me gezim,nje ngazellim I trazuar me
lote,nje fat I panjohur dhe I perkohshem .Megjithkete eshte veshtire te zbulosh
si duket zemra e vashave?
Pse te zgjedh vasha mundimin qe I sjell shoqerimi me nje djale.A mos
eshte qe te kuptoj mendimet e atyre qe I shfaqin dashurin.Eshte e vertete
se njeriu duke menduar ne heshtje dhe ne vete mund te argetohet dhe te
ngazellohet.Por a nuk eshte nje gje shume e bukur te kuvendosh me nje
shok ne nje vend te menjanuar.Vashat ne te vertete duan qe te
dashurohen,por fjalet qe kane te bejne me dashurin dhe me mardheniet
midis dashnoreve I merz
Ah, moj jete e rinis !Ah, moj brenge e embel!A mos vjen valle nga
dielli .Pse shkon kaq shpejt dhe befas.Ti vyshkesh shpejt si trendafili,si
manushaqja dhe si zymbyli.
Djaloshit I ngazellehej shpirti kur shikonte vashen e brishte qe fliente e
qete dhe si manare,prandaj I shtohej me shume vemendja.I mbante syte te
goja e saj sikur donte t I kuptonte te fshehten e zemres.Duke u shtire
sikur nuk e kish kuptuar sa duhet bukurin dhe embelsin e vashes,ai e
shikonte kete me verejtje dhe me imtesi ,I dehur nga gezimi,terhiqte dhe
hidhte ne zemren vet shpirtin e pafajshem te se dashures qe ndodhej ne
boten e
O force e shpirtit,ti qendron siper njerezimit dhe I perket
qiellit.Vetem ti mund te gjesh rrugen qe te con drejt nje lumturie
shpirti te delire e te pafajshem...
Zgjodhi:Servet Demiri
|
